bilemedim satır aralarında gizli resmin
adını ağzına alamadım sensizken
tekrarında çıkıp gelmeyesin
henüz hazır değilim hıçkırıklara
ve seni dönülmezlerden yormalara
sanki bir lanet her yankısında isminin
cisim olarak kapı aralıklarını kaplayışın
birkaç el seni bırakmıyor
ve madde işte harcanmamalı
uzaksın ya anadolunun öbür ucunda
bu sebeple adın neydi nisyanım
vazgeçtim gel
bu kadar düşünceli olmamalıyım
sende bende ve bedenimde istiyor
büyük kentin orta yerinde
tüm suratlar yabancı
bizse fazlasıyla aşina bu şehre
tüm dizilerin başkentinde
kız kulesine doğru simit kaptıralım martılara
hayaller nede güzel
olmay_a_n_cak dua deme
dua olmasını istediğindir
acizliğini bildiğinde
yaradana el açarsın
dudaklarından kaçandır
vakitsiz gerçek olur
velhasılı iki yürek yeter
istemeleri veren istediğinide verecektir
en kötüsüde bu değil mi
niye şüpheleniriz ondan
kendi üç kağıtçılığımızı niye
rabbimize yamarız
o ister ol der olur
bizde şartlar oluştu falan filan
yine şükür yok
uzattığımın farkındayım
söz hakka ulaştımı biraz
böyle oluyorum elimde değil
güzel şeyler kuralım
olacak o kadar vapurla karşıya geçip
Ortaköy de içimlik vakitler
Demleyelim
Sonrası yok yarınada bırakmalı
Yaşamak bu değilmi
Bir çok umut binlerce tasa
Ve bitmeyen nankörlüğümüz Nan’a