Kalmasın tek bir kelime, dökülsün hep birer birer,
Bize dair anılardan, söylenmemiş her ne varsa.
Bir an için düşünürüm, içimi kuşkular sarar,
Derim; sonra boşa kurma, döner gelir bana yârsa.



Hayaller hep düşe sardı, gerçek olamadan yitti,
Sonsuzluğa bakar gibi, bir boşluğa akıp gitti.
Aşka dem vururken sevdam, hiç yaşayamadan bitti,
Derim; bir gün hatırlarsa, anar gelir bana yârsa.



Geçse de sensiz bir ömür, kalbimdedir hala izin.
Hayat ne ki senden sonra; her an acı, her an hüzün,
Güne vuran güneş gibi, aynalara yansır yüzün.
Derim; sensiz kuru dalım, konar gelir bana yârsa.



Benim için tek gerçektin, senin için belki düştüm,
Seviyorum diyemeden, hırslarına yenik düştün,
Ya da hızla yol alırken, emekleyemeden koştun,
Derim; bir gün hırslarını, yener gelir bana yârsa.



Ara ara coşar gönül, yağmur yüklü bir fırtına,
Neler neler yüklenir de, ağırlığınca sırtına,
Yeter desen duyan olmaz, sen ki; yırtına, yırtına.
Derim; bir gün bu fırtına, diner gelir bana yârsa



Şimdi çok pişman olsak da, batan güneş söndü bir kez,
Yanık fesleğen kokusu, içimizi sardı köz, köz,
Eğer bitimsizse bu aşk, bilesin ki asla sönmez,
Derim; o durulmaz tavrın, söner gelir bana yârsa.



Öyle çok sızladı kalbim, duydun duymazlara yattın,
Oluk oluk yaş akarken, beni ateşlere attın,
Ben içinde çırpınırken, sense güneş gibi battın,
Derim; bu aşk ürkütse de, siner gelir bana yârsa.



Kalbim bozuk plak gibi, eğrilirken içe, dışa,
Sana olan hasretimi, yokluğunda sürdüm taşa.
Senin yüzünden sevgili, serap oldum uçan kuşa,
Derim; dipsiz bir kuyuyum, iner gelir bana yârsa.



Kardelen
19.09.2020