Sebahattin Ali’’ye

Dün seni ziyarete geldim Sinop iline,
Hayal ettim, üzüldüm mahkumların haline…
Duvar da Sebahattin Ali’nin kalem izi;
Cezaevi seninle ünlenmiş, bu biline!

Bilmiyorum bir insan bunları nasıl yaşar?
Parmaklıklar ardında çok ağır bir hayat var…
Şimdi şiirlerinle ışıldıyor şairim;
Bir zamanlar ardına atıldığın o duvar!

Aykırı fikirlere katlanmamış bir ecdat,
Düşünceyi öldürmek istiyor aklı sakat!
Bilmezler ki bir ölür, bin doğar bu fikirler;
Disiplin hücresinde acılar durur kat kat…

Değişmedi ki zalim, mazluma saldırıyor,
Kararmış ki vicdanlar çocuğu öldürüyor!
Kan revan halde dünya, aç ve sefil insanlar;
“ Aldırma Gönül” dersin, gönüller aldırıyor,

Hala hükmediyorlar eşkıyalar dünyaya;
Hala kurşun sıkarlar hayallere, rüyaya;
Sen kadar olmasa da Coşari’nin kalemi;
Hala karşı çıkıyor dünyada eşkıyaya

18.09.2020/Sinop

İbrahim COŞAR