Hıdır bir garip oğlan.
Aşağı mahallede bir sevdiği var .
Adı Espina .
Hıdır’ın işler karışık.
Bazen harçlığı var,
Bazen yok.
Hıdır gene sever.
Motora biner.
Her gün aşağı malleye iner.
Tek koluyla sürer motorunu
El edemez tek koluyla,
Diğeri yok ki!
İyi hatırlıyorum.
Fabrikada bir an bir dalgınlık,
Yakaladı dişliler kolunu.
Espina’yı düşünüyordu o an.
Suçlu sen değilsin .
Senin varlığındır inan.

Bir magzaya girdi.
Bir yüzük gördü.
Aldı Hıdır o yüzüğü,
Bilmem para verdi.
Bilmem borca aldı.
Ah Espina !
Hıdır sana gönül verdi.
Hıdır’ın düşleri mavi,
Seninki gibi.
Ay yüzlü Espina
İstiyor musun onu ?
Evlenecek misin onunla ?
Mavi düşlü,
Çiğdem gülüşlü,
Sürgün kızı Espina.
Aşağı mahallede sevdiği olan,
Hıdır bir rüzgar oğlan
Aşağı mahallede çoktu.
Hıdır’ı tanıyan ,gönlü kayan.
Kıyma Hıdır’a
Espina
O’nun kolu yok
İki elinle
Karşı kıyıdan sen el et ona
Bak sana yüzük aldı.
Bir gül ver.
Yalancıktan da olsa
Bir gülüver.
Sakız kokulu,
Sürgün kızı,
Espina.

Attılar seni,
Karşı kıyıya .
Saydılar, yazdılar
Ve ayırdılar sizi
Anadolu rüzgarından.
O rüzgarda Hıdır’ın nefesi var.
Söz verdi rüzgar,
Her gün batımı sana esecek.
Bağırmaya gerek yok.
Teselya’ya git.
Çık Olimpos’un en yükseğine,
Hıdır diye fısıldayıver.
Mercan balıkları yol gösterecek.
Tek kolu var ya yeter.
İzmir’den girecek denize
Mola vermeyecek.
Geç kalmadan,
Sana gelecek.
O şaşkın oğlan.

Ömer Yalçın
16.09.2020