Fırsat mı bilmeli dargınlıkları anlamam
Halen dönüyor dünya ve yitiyor zaman
Giden ömürden değil mi nedir bu inat
Asla sevgi bulamayacağım zemindir, asık bir surat.

Konuşurken bari değil yere, gözlerime bak
Sana sevgiyle selam veren gözetir hak
Takılırsan öylece ayrıntılara yaşanmaz
Tutarsız duruşlarla hayattan feyz alınmaz.

Müsade edersen karanlığa büyür öylece
Bir de bakmışsın ki gündüzler olmuş gece
Kaplar zihinleri muhtelif negatif duygular
Çok sevdiğin insanlar da tek tek yiter,gider.

Vehamatinden kurtulmalısın ve kalkmalısın ayağa
Daha nice büyük işler başaracaksın zamanla
Bırak şu kibri zarar veriyor, ana dair
O anlar ki, bir daha yaşanması belki muktedir.

İnsanlar hep karşıdan beklerler şu özrü
Oysa özür dileyebilenler kurdular sevgiden köprü
Onlar ki, nefislerine vurmuşlardır mührü
Geri adım atamayanlar muhabbete küstü.

Açarım kucağı samimice hak adına
İster ismimi karaya yaz, dilersen beyaza
Yanımda kalabilenlerle de sürer bu akış
Hatasını kabullenebilenleredir gönülden alkış.

Bizi bir arada tutan gönülden sevgiydi
Zamanla bu sevgiler menfaatlerle değişti
Emekle alınan yollar nedense hor görüldü
Bu durumun tam adı, yaşarken tam da ölümdü.

Karşılığı olmayan selam da bir yerde biter
Seni arayanlarla yaşanır hayat ve devran sürer
Düğüm atmak yerine keseyim ilişkileri diyenler
Bu kafayla; eş,dost,akrabalık kopar gider.

Olsun, ben yine de küsmeyeceğim, kırgınlık olur
Küsmelerin bedeli ağırdır, kırgınlıksa düzelir
Başkalarına göre önem arzetmez ne olduğumuz
Vicdan ile yapılan muhasebedir ki, insanlıkta doruğumuz.

Oğuzhan KÜLTE