YOKLUĞUN VURGUN

(bedeninle bedenim, arasına tel örgüler çekilmiş iki yasaklı bölge şimdi, geçişi uzak zamanlarda kalmış)

Yokluğunun coğrafyasında
cirit atan, tek gözlü
çift başlı acılar dikildi karşıma

kınından çıkan ucu sivri hatıralar
saplandı bilincimin en diri yanlarına

yırtıcı bir fotoğraf, pençesine aldı gülüşümü
ve savurdu bir okyanusun en dibine

korkular devriye gezdikçe bedenimde
göz altına alındı umutlarım

Yalnızlık ,
yatağıma musallat olan sinsi bir sevgili
Koynuma aldıkça,
hüzün yüklü bir şiir çağırıyor uzaklardan

sevda cümlelerinin
Aşk yüklü dizelerine takılıp
Kovuluyorum

Hiçbir dizeye duygu veremeyen
Pörsümüş,uyumsuz bir sözcüğüm şimdi

ilişmeye çalıştığım bir şiirde
yavaş yavaş anlamımı yitiriyor
hiçliğe yuvarlanıyorum!

Nilay Akçay

ANAFİLYA TEMMUZ 2008)
(ORTANCA,KASIM 2OO8)