Ay Eylül se,

Aylardan Eylül sen..

Umudum

Dalından kopan

Sararıp solmuş

Kuru bir yaprak gibi

Can verip titrerken

"Seviliyor" olma ihtimalini

Ve dah’i

İmgemi de yitirmişsem

"Bekleme"nin,

İşte

Tam da bu yüzden

Havai fişek gibi patlıyor

Rengini ve ahengini soyunmuş

Ayyuka çıkan

Rezil kahkahalarım.!

Ahhhh sevdiceğim

Ah

Sen

Sakın aldanma

Bu

Pür "Neşe"i sahtekâra,

Bana..

Bana kapalıysa

Bir türlü ışık vermiyorsa

Gönül penceren,

Kapat lütfen

Kapat;

"Vicdanın"ın

Ya da adı herneyse

"Seni çok seviyorum abi(!)"

nin

Kepenklerini

Ki;

Gözyaşlarımda ıslanıp da

Kavrulma.!

Ben bir tek sana böyle

"Son" yandım;

Kendince,

Efkârınca

Hüzünce

"Ahirim"ce

Hele de

Gözbebeklerinin içinde kalbin

Ahhhh o kalbin

Gülünce..

Sağnak sağnak yağan

Asit yalnızlıklarım gibi

Fırından yeni çıkmış

Somun sıcaklığında

Benim bu hayalkırıklığım

Seni de ıslatmasın,

Yakmasın

Yakmasın

Yakmasın..

03/04:Hazan:2020