Çok susuyor çığlığım artık
Çok.!
Sessizliğin
Gürül gürül ağularken kanımı
Tepkisizliğin ince ince oyuyor dimağımı..
Dinamitle patlatılmış
Bir taş ocağı gibi
Her gece çöküyorsun ıssızlığıma,
İşte o an
Yalnızlık
Zehirli bir mermisini sıkıyor
Mutsuz şah damarıma..
Lâkin
Nabız inatla atıyor hâlâ
Islak gözlerim ölmüş gibi
Boş boş
Kuru tavana bakıyor
O hınzır soru
Gelip gelip takılıyor
Hayalinin olduğu kadraja,
Hani;
"Aşk’ta öldürürmüş"
Derler di, ya adamı
Hastirin la
Hastirin
Yaşadığı hissettirilmeyen biri
Nasıl öldürülür ki?
Çisil çisil çisiler
Çilem
Yağmurlara yoldaş
Vay be arkadaş
Dokuz değil;
Doksan dokuz can olsa tükenmezmiydi?
Aşka dair sonat yazan
Tüm tükenmez kalemler tükendi de,
Ulan ben nasıl yaşıyorum hâlâ?
"Kedi canlı"mıyım ne?
Demekki daha
Çooook çok ölecekliğim var zaar.
Umut gibi direngen
Kararlı ve inatçı
Sol cevahir de
Aşkı yokluyorum
"Dur dur, bekle" der gibi
Tıııık tık atıyor hâlâ
Ohhhh ne âlâ ne âla....

12:Nisan:2019