3
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
841
Okunma
Kalbi kaybolan dünya
Yeri göğü yıkan
Devasa bombalarla
Hâlâ uyanmazken
Asırlık uykularından
Bir zulüm bizonu daha
Fırlıyordu yularından
Tarihin en kurak
Günlerini yaşarken
Yemyeşil insanlık
Sadece dil ucuyla
Yapılan kınamalarla
Ürkek efe naraları
Yuvarlanıyordu
Alplerden, Uhut’tan,
Tanrı Dağları’ndan
Nihayet çivisi çıkan çağ
Bir sözde dinin
Narsist emelleri uğruna
Un ufak ederken
İnsanlığı ve aç çocukları
Yeryüzünün tok aslanları
O aç çocuklardan
Daha bitik, daha güçsüz
Ve suskun duruyordu
Birer fare gibi yakalanınca
Büyük günahlarından
Mesut ÖZÜNLÜ, Ankara, 20.7.2025
* Bu şiir, tarihin en ağır bombardımanlarıyla katledilen Filistinli masum insanların, açlığa ve ölüme terk edilen çocukların hüznüyle yazılmıştır.
5.0
100% (6)