3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1316
Okunma
bir gözlerinden bilirim onu,
birde topragın kahvesinde,
içsel tutkularıma dair hüzün,
kıyısında köşesindeyken aşkın.
bir sende bulurum umudu.
anlattılarmı sana kafdagının ardındaki sevdayı,
dantelli sütyenleri ile yalan tutkuları,
öyleydi gün batımıydı çekip gidişin,
kent sokaklarının ıssızlıgı olmazmış hiç,
sensizligin ulunamadıgı gibi,
halbüki seninle dogan günleri karşılamak vardı,
nehirlerinde ıslanmak bu ülkenin,
batumdan ankaradan meneveşten ,
anlatılan neyse dinlemek varmış ,
tanırmısın dediler bir bahar akşamında
ıslaklıgını sevginin ,
dedimya ben onu gözlerinden bilirim,
gözlerindedir kimsesizligim.
Cevap Yaz