Şeyh-ul Aşıgan
Şeyh-ul Aşıgan
Yârdan gayrı neş’atım yok sanar da aldanır, Yarayı yâran ile kapatır da aldanır, Türlü melâl içinde çar’ arar da aldanır, Aşk yanında mihnete yan bakar da aldanır. Bülbül güle mest iken neden sonra ayrılır, Mum pervane bir iken ateş sönse ayrılır, İki gönül buluşsa bir kavgayla ayrılır, Oysa Sıddık Nebi’den bir ölünce ayrılır. Mecnun Leyla peşinde çölde güçlük görmedi, Ferhat Şirin görünce ondan gayrı görmedi, Nitekim bu İbârî Hakk cemalin görmedi, Maşukların kalemi böyle aşık görmedi. -İbârî- |