Her yer küfre bulanmış, haram kol geziyorken,
İnsanlar ahvâlini hep bedbaht ediyorken,

Cehalete baş kaldırmış yedi dolu başak,
Yedi güzel adama eşlik eder bir köpek,

Zulümle abâd olan sarayın efendisi,
Zanneder yüreklerin kalmamıştır kimsesi,

Kocaman bir toplumda hakikatin güftesi
Yedi kafadarın dökülüyor hep gür sesi

Zulme boyun eğmeden sığındılar Rahman’a,
Sanki can doluyordu fâni olan canlara.

Taştan oyulmuş bir ev, sığındılar yedi dev,
El açtılar kudrete,değmemek için küfre

Nice rüzgar esti ve yüzlerce bahar geçti,
Kimisi öldü dedi kimisi ömür biçti,

Yedi dev Allah aşkı yolundayken birleşti
Sığınakları yanında tüm insanlar hiçti,

Tam üç yüz dokuz sene ölü süren bir hayat,
Gaflette olmaktansa kapa gözlerini yat,

Bak yaradan emretti, haramları yok etti,
Düşünüp anlayana bu büyük bir ibretti.

Olamadım ben gâyrı ordaki Kıtmir gibi,
Arzu edilen cennet ona da bahşedildi.

Uykulu gözler ile uyandılar sabaha,
Hemen gezindi gözler mağara etrafına,

Yirmi dört saat sonra hayat aynı sandılar,
Oysa yıllar geçmişti duyup inanmadılar,

Ölüm Hakktır herkese ebedi bir hayat var,
Tekrar dirileceğiz, bu olayda ispat var.

Ey Yaradan Allah’ım sual yok kudretine,
Affına mahzar eyle öyle al cennetine.