"Artık" kelimesinden sıkıldım,
Sessizliğin parmak izleri boğazımda,
Gözyaşı, acı, hüzün bahsini açmayacağım,
Sevgi, aşk, mutluluk faslına geçmeyeceğim,
Bedenimdeki sızılar, hep beni ilgilendirecek,
Asla beni tanıyan biri olmayacak,
Çift yaratılmışsa insanlar,
İnsan vasfına varamayacağım,
Sözlerim de uçup gidecek, yazılarım da,
Soytarılıktan öteye geçemeyeceğim,
Kaderimi ben çiziyorsam,
Biliyorum;
Kalem tutamayacağım,
Bir şeyler benim elimdeyse,
Kökünden koparılacak,
Buraya yazıyorum!
Defterim, ıslanıp, bir avuç çamura dönüşecek;
İçi öfkeyle lekeli,
Kurduğum hayaller,
Gördüğüm seraplar bile başıma göçecek,
Bir günü bile havalesiz atlatamayacağım,
Bir gün bile güzel bir havadis alamayacağım,
Yalnızlığımı taçlandıracağım, boktan tahtımda,
Gördüklerim, görmediklerim,
Duyduklarım, duymadıklarım,
Hani şu herkesin ağzındaki:
"Bilmediklerim" bir yana,
Canı cehennem olsun;
Kısmetinde, bahtında!