Bir garip mısır bekler, tarlanın ortasında
Yalnız kalmış biçare, bakar etrafına
Bekler durur kargasının yanaşmasını
Didik didik oyulmayı ve tükenmeyi..

Uzaklardan siyah tüyler ne de hoş görünür
Acıkmış, aylarca bulamamış tek lokma
Keskin gözleri ile gökyüzünde süzülür
Gözüne kestirir mısırı tarlanın ortasında

Korku duvarlarını aşar korkusunca
Usulca yanaşır tarlaların şahına
Önce koklar, sonra süzer gözleriyle
Püskülleri boyunu aşan mısırı doyasıya

Karga, tutmak ister püsküllerinden mısırın,
Tüketmek ister tüm tanelerini iştahla
Mısır el olur tutturur püsküllerini
Mısır, sunar kargasına tüm tanelerini

Ve ansızın dokunur karga mısırına,
Sıkıca kavrar uzayan püsküllerinden
Alır götürür mısırını uçsuz yere
İştahla didiklemeye başlar taneleri

Mısır, mahkum olur aldırmaz kargasına
Püsküllerinden hunharca çeken kargaya
Karga coşar, mısır memnundur halinden,
Ağlamaz, tükenen tanelerinden ötürü

Gelmişti vakti firakın ansızın,
Ayrılıktan geriye kalan bir üryan mısır,
Kalmamış tek bir tanesi,
Püskülleri ile örtüyor bedenini

Karganın pençesinde birkaç tutam püskül,
Seyrediyor mısırı hayran hayran
Aylarca süren açlığına son veren
Onu semalara kaldıran mısırını….