Her gecekinden fazla bir kadeh yudumladım
Penceremde güneşe gölgem hüzzam çalıyor
İsıtmıyor yakıyor küstahça güzel kadın
Gürleşen ihtirasıyla gittikçe alçalıyor
Bence büyük delilik, şimdi bırakmalısın
Kendin gibi çağlayan nehirle akmalısın.


Yapma o güzelliğini ben de ettim kabul
Yine yarenlik edip çerh ile ağlaşayım
Ciğerimi delen ah hangi duadan makbul
Belki aşkın piridir,solunda eyleşeyim
Yoluma engel olma, doğruyu bulmalısın
Şimdi başka gönülde hükümdar olmalısın.


Her hali sahte beni hayattan koparıyor
Dilinin kıvrımları zehirli yılan dolu
Uzattıkça vuslatı ikbalim kararıyor
Leyla her isteyince Mecnun keser mi kolu
Yazık kör etme artık ben bir çöl ahusuyum
Yakub’un göz pınarı Yusuf’un namusuyum.


Saçlarını rüzgara bırak da dalgalansın
Benim çizdiğim resme fırçan değmesin sakın
Sen ömrümde duyduğum en gerçekçi yalansın
Secdem kadar günahı gelin alnıma takın
Kıskançlık mıdır bilmem içimde duyduğum his
Kıldan ince sıratı geçmekse mevzu bahis.


Çocuksu bir sevinçle masumiyet timsali
Severek yüklendiğim ne ağır yüküm varmış
Kalmadı yeryüzünde bana kalsa emsali
Onun da bilmediği hakkında hüküm varmış
Şimdi kaya gibi sert,rüzgardan hoyrat özüm
Münasip bir limanda demir atmaktır çözüm.