Bak çocuk
sevdiğinin başkasını sevmesi zor gelir adama
yıpratır seni
sevmek basit gelir buna kara sevda desek yeridir
sen onun üzülmesine dayanamazsın ama
onun başkası için ağlaması zul gelir insana
sevme demiyorum sana çocuk
sev öyle sev ki utansın melekler
ve öyle sevki ona dünyadaki cenneti göster
sev ama hak edene ver yüreğini bak o zaman nasıl çırpınır kalbinin kelebekleri
kim hak eder diyorsun içinden
sor hadi çocuk sor kim gerçekten sevilmeye değer
kadınlar çiçektir diye bir söz dolaşır ortalıklarda
erkek benzetilir toprağa duymuşsundur
ne kadın çiçektir aslında ne de erkek toprak
senin sevdiğin kadın sana Gül’dür Papatya’dır Yasemin’dir bakmasını bilirsen
sen topraksındır kadın sana güvenirse
kanma kadınlar narindir, kadınlar güzeldir, kadınlar duygusal
ben ne kadınlar gördüm çocuk
sevgiden bihaber ve ne erkekler gördüm sevdiği kadın için ölüme gider
mesele ölüm de değildir aslında
yaşamak gerekir sevdiğin için bu hayatta
kuru toprakta ne Menekşe biter ne Gonca
yada ne Nergis açar çorak toprakta.
bazen sığ bir liman arar kadın
bazense sonsuz bir deniz
iyi tanımalısın çocuk iyi tanımalısın
yoksa yaşarken ölümü tadarsın da
isyan edersin Yaradana ’’HAŞA’’
bak bunu sakın unutma çocuk
çok şeyler yazılır sevda hakkında
çok yanlış bilinen doğrular vardır
yada doğru bilinen yanlışlar
yani anlayacağın çocuk herkesin kendinedir doğrusu yanlışı
çünkü herkes kendi yazar romanını çıkacağı sevda yolda