Hey pembe tomurcuk,
Her derde var da tek ölüme yok derman,
Yakında verilir elimize bizim de ferman.
Geçti yaz, solup gitti güz,
Önümüz kış.
Bak şu berbat surat kırış kırış,
Sarktı yanak, dudak,
Sarktı gıdık bir karış.
Titretir beni bile,
Bu soğuk ve donuk bakış…

Ama sen tasalanma!
Takılıp da hayata karamsar,
Beyhude yanma.
Sen umutsun tomurcuk,
Taçlanacak sevgisin zinhar,
Senin önün çiçekli bahar…
Har vurup harman savurma ki ömrünü,
Hep böyle mutluluk kok çocuk...

Her iş gelir başa,
Gerek yok telaşa,
Yarın kıyamet kopacakmış gibi yaşa,
Hayata kıymet kat…
Açık olsun daima algın,
Artsın öz güven ve öz saygın,
Artsın kat kat,
Zamanla azalır yanılgın…
Ailene, milletine, Yaradan’a sadakat göster.
Ve her canlıya şefkat…
Unutma burası etme bulma dünyası,
İster al, ister sat,
Karşılığını bulursun katbekat…

Necip Zeybek