Karşıma hiç çıkmasan diyorum...
Vermesen elime yüreğimi çırpınan bir kuş misali
Dilim damağımdan vazgeçse artık
Ellerim titreyişten,
Ruhum bekleyişten arınsa...
Sobelemesem duvarlarda gölgeni
Ansızın belirip yakamozlar gibi
Kırıklamasan yerlere daha fazla kalbimi


Gözlerin gözlerime değmese diyorum
Kandırmasan emin olupta
İnkar yoluna gittiklerimi
Ellerin çekse kendini uğuldayan ruhumdan
Kulaklarım paslansa sessizliğinin tonundan
Arınsam adam arınsam,
Geri dönmeyeceğime yemin edip
Sana gelişimin günahlarından....


Karşıma hiç çıkmasan diyorum...
Alevlendirmesen küllenmiş yangınlarımı
Kalbim ritmini düşürse
Zaman unutturmak için ömrüme üşüşse
Eros’un okları saplanmadan ayaklarımızın ucuna düşse...
Bilmesen sana adadıklarımı
Elden uzak sen diye sakladıklarımı.
Dikilmesen karşıma ansızın gerçekler gibi
Benden alıp payını arttırmasan hüznün
Bir düş gibi silinip gitse zamanın gölgesinde yüzün...


Karşıma hiç çıkmasan,
Gözlerin gözlerime değmese
Ne anlamı kalacaksa adı şiir olan bunca sözün...





Elif SEZGİN