3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
457
Okunma
dağlar denize ölü uzanır
zaman bir çocuk teninde çürüyünce
sonra kıyıya karanfil eker güz
çeker barışın tetiğini
yakasında siyah bir kurdele
buğday benim, ekmek ben
topraktan meyve çalıp baharına çit ören
yedi rengin âhıyım
hiçlikten düşen yeryüzüne
kimin bu çan sesi
kimdir hançerini alıp aynasını ilk terk eden
taşı yonttukça kalbimi oydu bilgeliğim
aşka cinnet düştü
kutsal bir ışığa saklı kanlı gölgem
dağlar denize ölü uzanır
zaman bir çocuğun öfkesiyle büyüyünce
katil benim, kurşun benim
ölen ben
ferhad gülsün
şehir dergisi / ağustos 2020
5.0
100% (10)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
