ağzı büzüşünce soluksuz günahların
duvaksız gelinlerin yamalı gülüşü
kadehte kızılcık şerbeti serserilere

Aşkla
kısılan dudaklar aykırı şarkılar söylüyor
yaşamın sakar pençesi ergen düşü içimizde

ahde keder ellerimde
kına otudur kallavi gömleğin
bahara çırpınan yaban kokun
ağıttır mevsimin yoksul küreğinde

mest olmuş güllerin dölünde kanıyor balımız
tadımlık aşk yurt arar sahte dişlerimizde

bir avuç gözyaşı susar ezaya elenir vaha yazgıya
dibi delik kaderin kırlarında kaypak cennet uykularda hala

anla dedim anla
sel sebil aşk yiter façası çizilen aylak kuytularda

Meşkle
uçuşurken kasıklarımda körpe kelebekler
kıvrımların kıvrak seyrinde köz öykülere sızarım gözlerinde

söndürdükçe lepiska kanatlar güneşi
cilvesi pul pul okşar nazendeyi
ince bir vals salınır dilin
gönderde sema döndürür rakkaseyi

kıvılcım iklimli teninde soluyor zıkkım terini
iki damla mey çekiyorum nefesinden içime içime

dalyanın toy yokuşundan süzülürken mahşeri sancı
çarpık yüzlü kuru bir egzersizim tıkanmış bedeninde

gelme dedim gelme
sığ şehrin köşe başlarında can çekişir şehvet sessizce

Ve
Hüzün katığı koylarda yel girer kalbime
Kalakalırım alnıma zul çapsız rüzgârın önünde

Kıyı sarhoş deniz pestil diplere
Ver’yansın vigla
( Bu kadar mı üstüme üstüme! )

Şizofren bir limanda ölmeden önce
Ninninin küçük dilini kestim bu gece…

Habibe E. Ağaçdelen