Bir adı olmalı bu sancının

Ay dili şeyda
ay çılgın

yılgın yüreğin ki beni sana ram eden
çorak tarlalarda tükenişi umudun
feryadısın teli kırık udunun

hay öksüzlüğün çaresizliği
isyanlarının dilsizliği
sana çıktım yola
elimde
asa

yayan yapak adım adım
soy ağacım
ay göklere çıkardığın adım
bulut ne yapar güneşe
gölgesinde uyuduğum huzurum

yüreğinden bilirim deli çaylar akar
Araslım
Azerim
Asyalım
Türk oğlu türk’üm

küçük ellerinden zeytin yediğim
ne siler elemini zeytin gözlerin

güvercin uçuran
umut dileyen ellerin
Defne dalından ince
söğüt dalınla secde
kışların ateşleri içimde yangın
yangın

yangınım
serçe ürkeklim
hay

bilirim senin için ısınmaz gülmeyince yüzün
kutup çocuğum
eskimom

gülsün yüzün
pınarların çağlasın
sen ağlama
bırak anan ağlasın

ay başı karlı dağlar yamaçlım
granit yüreklim
gönlü narin
kuş konmaz yapraklım
hep sende aklım

küçük çaylarda boğulma
açıl okyanuslara
sarıl yunuslara
göz yaşından umut ördüğüm
aşkla sarmalayıp
kuşak giydirdiğim

ay dili şeydam
çılgınım

çilelim sağ elim
sol göğsüm
hay

hay hay
aşkın başım üstüne

14/Temmuz/2011/Perşembe/Bodrum

Yüksel Nimet Apel

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.