0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
619
Okunma
Akşam, odaya konuşma halidir
Duvardan gölgeler
Pencereden dağılır gökyüzüne
Siyah, geceden lekeye oluşur
Kan parlaktır
Kimi rivayet kadar akışkan
Biz olmayan geleceğe akar
Mesafenin şekliyle
Bir tek koşarken değdi
Bize yüreğim
Akşam olunca bir ağlama, figan
Birikmişi duyuyorum
Yığınla açlık mücadelesi
Sabahları elleri tutmaz olur
Gölgelerin
Bir adım atsa kenarı olmayan
Düşte dağınık saçlara büyür
Tomurcuğu kesilir orta yerinden
Öyle sayesinde değil kaçmanın
Ağlamak içe doğru
Bir kavrayıştır
Ya da konuşsaydı
Başka birini konuşur
Bilmek en sessiz yanılgıdır
Bir gölgenin içinde.
5.0
100% (3)
