0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
496
Okunma
O gece bulutlu bir sabaha uyandı
Uzak ve ilginç şeyleri düşünerek
Gözleri tavana çakılı bekledi
Hiç anlamı yokken üzüntü duydu
Ve birden tüm zamanı geri almak
Acılarını derin çukurlarda yakmak istedi
Uzakta ki insan sesleri
Kalabalığa ve karmaşık çığlıklara dönüştü
Histerikli düşüncelerde kaybolacaktı sanki
Çapraşık duygulardan bir çıkış aradı
Düzlüklerle çevrili ovalarda yürümeyi
Hayalini kuvvetlendirsin diye
Gülümsemeyi dahi düşündü
Yer-yer yükselen tepeleri
Sevimli ağaçlarla giyinmiş
Yeşil toplulukları geçti
Kuşları, toprağa serilmiş çiçekleri
Ardıç kokuları içinde selamladı
Birden pencereye ilişen gözleri
Onu sersemletmiş
Bitkin bir sesle uyarmıştı sanki
Bütün olup bitenler burada kalsın dedi
Doğruldu ve yürüdü...
Trabzon / 2020
5.0
100% (3)
