0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
606
Okunma
Gözlerim derin uyku alemlerin de idi
Kimseyi görmeden yaşayıp
Yaşamın taa için de yanlizlikla besleniyordu
Yasam o kadar gaddardi ki
Aglayamiyordum bile
Sanki saf ve duygu dolu adam gitmiş
Yerine ruhu olmayan
Dünyadan kopmuş
Her yolda ayağına taş takılan
Kör talihli bir talihsiz idim.
Ama bir gun öyle bir güneş doğdu ki
Sokağın tam ortasına
Bütün karanlık kuytu ne kadar yer varsa
Aydınlığa kavustu
İşte o gün!
Yüzümdeki mutsuz çizelgeler
Mutluluk döngüsüne vermişti kendini
Kalbimi zaten hiç sormayın
O çoktan ritmini bulup
Heyecana
Aşka
Mutluluğa
Ve ÖZÜNE kavuşmuştu.
5.0
100% (2)
