mevlana derki; bir lafa bakarım laf mı diye.!
bir de söyleyene bakarım, "adam" mı diye.!
her lafa verilecek bir cevabım vardır, amma...
sustum “ ve mâ cevab-ül ahmak-ı illes-sükût” diye.!

İnsan, ilk önce kendinde açmalı bahar çiçeklerini
müjdelemeli, örnek almalı kırlarda uğur böceklerini.
ve biriken pozitif enerjiden, hayat dönüşsün sinerjiye
yaşamalı; elif gibi dik, vav gibi huzurda, şiir olup kafiye.

bulandı durmadan, kafalar ve gönüller, mideler bulandı
su bulandı, insan bulandı, sığamadı bir bedene, ruhen daraldı.
kölelik işledi damarlarımıza, filizlendi boy boy, hortladı enaniyet
yürekte gizli bir karabasan var, hani nerede adalet? nerede hakkaniyet?

vicdan, soğutur yüreği , mutmain olursa yürek.!
bu memlekete aşk ile çalışan, yürekli insanlar gerek.
lakin, çalışma vakurla olur kaybetmeden inancı
bizim hayat düsturumuzdur, ve İslam ahlakıdır ilacı.

siz; kirli eller, hain yürekler ve menfaatçi müptezeller
alet oldunuz yine siyonizmin, hain planına.
karanlık zihniyetiniz içinizde lağım, yine bize ay doğacak
ufuklar, yine bizi selamlayacak, yine gün doğacak yarına.

var ya, insanlıktan nasipsiz satılmış birkaç dönek
bunlar kalkar, bir de sana ders vermeye yeltenir!
baykuşlar durmaz yurdumda, her yer onlara tünek
mevla’m; akıllarını başa devşire, başka söze ne denir.

insanın; insanlık kimliği, bilfiil ruhunda gizlidir
ve her insanın ruhunda, büyük fırtınalar kopar.
halden anlayan gizemli bir güç var, basirettir sezgidir
şayet maddeye boyun eğen akılsa, o da nefsine tapar.
#yusuf