0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
594
Okunma
Gün ışımadan seher vakti
alırım boya sandığımı
sokak sokak dolaşır
bir kaç lira kazanmaya çalışırım
Birden karşıma dikilir bir bela
Defol buradan
Boyacılık yasak burda der
Nereye gitsem zabıtası polisi
Gün olur beni döverler
üstelik birde sandığımı
alıp giderler.Evime gittiğimde
ta gözlerimin içine bakar kardeşlerim
En küçük kardeşim, çukulata şeker
okula gidenler kalem defter
anam yiyecek ekmek ister
yaşlanır gözlerim
Gözbebeklerim takılır kalır tavana
Ben bir küçük çocuğum
Ben bir BOYACI yım
Merhaba kardeşlerim
(Bu şiir 1978 yılında yazdığım ilk şiirim )
5.0
100% (2)
