Ey canýmýn cananý, bedenimin parçasý;
Önce insan sonra Türk, geçmiþin kökün evlat!
Eðilme ve doðru ol, insan ol, açýkçasý
Çekip gittikten sonra çýkmasýn kokun evlat!

Hep yükselsin baþarýn, hiç düþürme sayýný;
Adaletli ve eþit ayýr mazlum payýný.
Aklýnla yüreðinle geriyorsan yayýný;
Yanlýþ hedeflere hiç saplanmaz okun evlat!

Görmemezlikten gelme verilen emeklere;
Kulak ver zor günlerde dilenen dileklere;
Senden yardým bekleyen tüm yorgun yüreklere;
Merhametle, sevgiyle ve aþkla dokun evlat!

Ayet ayet yapýlmýþ sana kutsal duyuru;
Beden sana emanet, emanetini koru.
Yarýn hesap gününde sorulacak bu soru;
Hesap veremediðin eylemden sakýn evlat!

Saplansa da kalbine ihanet denen kama;
Dönüþmesin içinde duygular intikama.
Yarýn mahþer gününde af istenen makama;
Ak alýnla ve temiz vicdanla çýkýn evlat!

Coþari der ki evlat, boþ vaade aldanma;
Doðru bildiðin yolda yürü, kimseye kanma;
En zor zamanlarýnda yalnýz kalýrým sanma;
Rabbin þah damarýndan çok daha yakýn evlat!

26.04.2020/Samsun

Ýbrahim COÞAR