3
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
816
Okunma
Tadında yuvarlanırım Güneşsiz yardan
Dibinde semazen olurum kardelene inat
Eteklerimi savururum zannedersin, oysa
Kötek yedikçe dönmemdir yoksulluktan…
kuyuda kayıp nevrim
yakası kanlı gömlek
kınası katran yüzümde
ve sancıdır dişlerimde
duvarlarda yankı yapan
kendini bilmez gölge
söyle kandırıkçı ölüm
kaç gece başını okşadı
gözlerimde babasız ellerim
aklıma gömülür şirret rüya
damgalı aşk bileklerimde
her yer karanlık, uyandım
’ sakın sen söyleme!
Bekle ki
Günahları affedilsin.
Söz mü aldı tanrıdan acılarım!
Habibe E. Ağaçdelen
Şiirin sahibi
Cevap Yaz