Bir sevda masalı biter toprakta
Adımız söylenir dilden dilllere
Kök salar dallanır açar yaprakta
Savrulup durulur yelden yellere

Düşlere serilen ipek yaygıdır
Vatana duyulan asil kaygıdır
Bayrağı aşk ile bilen saygıdır
Salında gezinir gölden göllere

Gecesi gündüzü sırlarla dolu
Cennete açılan kapıdır yolu
Mazluma uzanan yardımdır kolu
Yağmurla gezinir ilden illere

Memleket dediğin şiir olmalı
Bir damla suyunda hayat bulmalı
Başakta serpilip mana dolmalı
Ölse dirilmeli külden küllere

Bülbülüm dertleşir gülün dalında
Ne gizemler saklı yürek halında
Papatya yaprağı çıkmaz falında
Dikeni kıskanır gülden güllere

Aşkları yücedir yaşar çağlarda
Ölümsüz olurlar gezer bağlarda
Kimi susuz kalır kimi dağlarda
Beyhude dolanır çölden çöllere

Nazlı bir gelindir güzeldir yazı
Fidandır yüreği bilmez hiç nazı
Beşikte sallanır elinde sazı
Bayrak olur gezer elden ellere

Sadık cahil olur söyler sözünü
Helal olmayana açmaz gözünü
Sevdası Hilaldir yakar özünü
Tezenem vurmalı telden tellere..

Sadık KARADEMİR