Attım elimden kaliteli çakmaklarımı,
Çocukken olduğu gibi,
Kimi zaman birbirine ulayarak,
Kimi zaman közden,
Kimi tüpten...
Kaliteli insan tavırlarınızdan sıkıldım,
Maskem yoktu sizin gibi,
Suretimi oyun sandınız.
Katılmıyorum eli tespihli sakallı teyzelerin sohbetine,
Kim kiminle nerede bana ne...
İşim mi var,Yoksa ‘ilgim’ mi yok,
Siz karar verin meşguliyetlerime.
Çiçeklerim,
kedilerim ve köpeklerim,
Bahçemde ki,
Karşılıksız sevdiğim meyvesizlerim...
Deniz kenarı boş boş düşünüşlerim,
Yürürken ellerimi ısıtmayan ceplerim,
Düşünüyorum da daha samimi ve daha gerçek sevgi.
Siz hiç trip atan kaktüs gördünüz mü?
Veya okşayınca ısıran kedi,
Sevince saldıran gül.
Benzetmeyin,
Lütfen canlarımı iki ayaklı hayvanlara kızarken.
Onlar ki karşılığını verir emeklerinizin,
Nankörlük kalır mı,
Hiç kediye...
Her şey çift yaratılmış (dişi ve erkek) amenna,
İman ettik kabul.
Tek’liği tartışmasız olana.
Ne vardı düşürmeseydi bu garip deliyi,
İmkansızlarına...

(şairşizofren)
Tankutalp Altunsoy