1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
343
Okunma
"Gün kavramım yok benim,
saatleri anca takip ediyorum.
Üç-beş dost var,
hasbihal ettiğim;
diğerlerini görmüyor gözlerim.
Benden bekleneni yapmaya çabalıdığım, zamanlarımı çok gerimde bıraktım,
ben artık beni dinlemekteyim.
Cesedimin içinde bulunduğu topluma adapte,
ola-mı-yor ruhum.
Aklımı ikna ettiğim,
-her-şey-
gönül merciğimden çevriliyor.
Ve ben "efsunlu" bir kısır döngüde,
her gün,
yeniden,
doğup - ölmekteyim..."
__şairşizofren__
(sahibini arayan gölge)
5.0
100% (3)
Cevap Yaz
