aslında bu bir şiir değildir
onurluca denmez açık ve kişilik’sel bir manifestoya
ki muradım
kederlerin önünde bağdaş kurmuştur

hazan vakitleri yudumlamalı baharlarında
ciğerimden pareli ateş ve kül günlükleri

tanımlamalı aşk sofrasına elim uzanmış yüreğimden
bir lokması efsaneci iksirdi istanbul’a akan sevdama dikiş’siz yama
..
mezar taşım da olmayacak bu iyi bilinmeli !
çünkü içimi okuyupta yazan kalemi ruhum icat etti
şu yazılıyor gibi g’örünen azmettirici duygusal biyografi
tüm varlığımla
ben’imdi

bir şey sormayın aitliğimdeki yazgıya
incelerek yağan yaz yağmuru selam dururken bir haziran’a
dinleri de emanet etmişim tanrılara’saygıyla
mezhebime sual eden de yok
çünkü-sırrı kadem varmış canlı’cansız inancımda-

satılık şiirlerde okunuyormuş künyem rica minnet
olmayan ırkımdan pay verdim isteyene
istemeyen canlanmış dik t(b)aşlı kabirinde

peynir ekmek gemisinde yalan yüzdürdüm şehr’eminiyle
okyanuslar kurudu istanbulum’un diyetinde...