2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
568
Okunma
bir karantina şiiriydi
seni sevmek
göçmen kuşlar gibiyim
kanatlarımın altında uzaklar taşıyorum
bir uzak öyküdeyim nice vakittir
suretimde bir sır taşıyorum
bu şiir kimin ustam...
bir bozkır düşündeyim
her gece aynı meleğin
yüzünü sürüyorum dualarıma
bir cehennem söndürüyorum her gece
gözyaşım tuz üstüne tuz
ben bu ağıdı susturamıyorum ustam...
ustam
kulağıma okunmuş ezan gibiydi
adım bir bozlağın avazında saklı
avaz avaz susuyorum oysa
bir salaya duruyor öteki yanım
bu uğultu dinmiyor
merhamet et ustam...
çorak bir toprağa gömsünler beni
göğsümdeki ağrı
dinmiyor ustam
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
5.0
100% (6)
Cevap Yaz