16
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
602
Okunma
İkinci baharın son deminde bir bakır kalay
Gözlerinin önünden bilmem kaçıncı gün batmış.
Cırcır böceklerinin dilinde aynı nâme, hay!
Akşamsefaları çoktan uykusundan uyanmış.
İç çekişmiş lâhza; yakının yakının yakını
Nasıl görsün kalbine örten, aklın aynasını?
Göz pınarından kıskandığı bir damla yaşını,
Nasıl bilsin, nasıl duysun gönlün çağlayanını?
Akşamsefaları açılmış iki taş arasından
İlki başa düşmüş, kat kat açılmış dünyasından.
İkincisi musalla olmuş, tak tak açılmış berzahtan.
Solunmuş, ömür törpüsünden bir nefes kokunan.
Mesut Tütüncüler
28.05.2020 DENİZLİ
5.0
100% (23)