Sevmeyenler ne bilsin aşk odunda yanmayı,
Sevgi çiçek gibidir uğrunda ister uğraş!
Ne kadar çok isterdim sözüne inanmayı,
Gözlerimin feriydin şimdilerde akan yaş!

Sıkışıyor içimde özlemin rüzgârları,
Ruhuma dar geliyor tenimin hangarları,
Bir türlü gelmiyorsun yolum tren garları,
Benimkisi yolunda ölümüne bir savaş!

Donan duygularıma bilerek çiçek açtın,
Her gün kucak açarak seyrettiğim yamaçtın,
Sana giden yollarda zihnimdeki kırbaçtın
Layık değil hürmete aşka eğilmeyen baş!

Nefes gibi çektim de içime dertlerini,
Sevgi ile erittim bütün nefretlerini,
Sevenler nerden bilsin gönül namertlerini,
Sevene sözüm güldür vefasıza ağır taş!

Bir türlü bulamadım engebelerde düzü,
Beni dertlere salan aşkın öteki yüzü,
Her gece başka kâbus göremedim gündüzü,
Sevdam yaktı güneşi alevler sarmaş dolaş!

Yâdıma sen gelirsin ne zaman dönsem düne,
Mehtap da hayalinin seyrine daldım yine,
Hiçbir âşık denk gelmez yârinin menendine,
Dön artık sevda kuşum bitsin artık bu telaş!


Ankara- 23.05.2020
Ümit Zeki SOYUDURU