.
Siyaset sofrasında tattığım yalanlardan
Fikrimde kalanları sindirmekle meşgulüm...
Hamaset tafrasıyla ettiğim isyanlardan
Aklımda olanları dindirmekle meşgulüm...
.
Dağıldıkça ufkumdan ilkel dogma sisleri,
Gördüm insanlık için lüzumlu bahisleri...
Zamanın gerisinde kalan eski hisleri,
Hatıra dolabında dondurmakla meşgulüm...
.
Severmiş “tek adamlar”, cahili ve acizi,
Gönüllü bağımlılık örtermiş her tacizi...
Feleğin hayat diye bana çizdiği izi,
Bilgi ile üst üste bindirmekle meşgulüm...
.
Edip kalbimi şeyhe veya imama zimmet,
Dilenmişim benden de aciz kullardan himmet...
Mesut, mutlu canlandı hayalimde hep ümmet,
Asılsız hülyaları söndürmekle meşgulüm...
.
Din-iman tacirleri bırakmaz hiç peşimi,
Beni hoş insan yapmak, cahil hoca işi mi...
Hurafe kafesinden kaçan inanç kuşumu,
Akıl-mantık dalına kondurmakla meşgulüm...
.
Böyle uçtu ömrümden elli senelik fasıl,
Halen cevapsız lakin nice neden ve nasıl...
Aklın aydınlığında belli oldukça asıl,
Mübarek maskeleri indirmekle meşgulüm...
.
Atamızın yemini, “Ya İstiklal Ya Ölüm”,
Çağdaşlaşma zemini “En Gerçek Mürşit İlim”...
Deyip tüm yüreğimle, ya adalet, ya zulüm,
Yönümü uygarlığa döndürmekle meşgulüm...
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2020)