Belki sendin, yoksul çocukların
Bakışlarındaki masumiyet,
Sendin; sazda, sözde,
Şiirlerde hece hece söylenen hasret.
Ben bu aşkın öksüz ve yetimiyim.
Aşk sana ben sana müebbetim.

Geçit vermez dağların yüküdür bu sevda
Her fırtına bağrından kopar,
Palandöken gamlanır,
deli eser fırtına,
sen gelmezsen, gelmez bahar.
Eteklerinde gözyaşlarımla şiirlerim ıslanır.

Kırılır yürekte filizlenen duygular,
Bir yudum suya muhtaçtır, şimdi anılar
Söylenmez lal olur,
Her umut hayal olur.
Ben bu aşkın öksüz ve yetimiyim.
Yüreğimde lapa lapa kar, efkar olur.


Her inen akşam,
Bir sancı sarar sol yanımı.
Zaman; bir soğuk iklimdir.
Sensizlik senden sonra ki sevgilimdir.
Gün doğar mı gözlerinde bir daha,
Ben bu aşkın; öksüz ve yetimiyim.
Nefes almam., sensiz çıkamam bir sabaha.


Söylenmez, hal olur,
Her gelen gün hayal olur.
Anlatılmaz, gönül lal olur.
Ölüm bu aşkta visal olur
Ben bu aşkın öksüz ve yetimiyim
Söz sana şiir sana, ben sana müebbet
Sen gelmezsen, gelmez bahar Erzurum’a
Bitmez bu hasret,
Ben bu aşkın öksüz ve yetimiyim
Anla …. aşk sana ben sana müebbet.

Gelmedi karlı dağlardan
Her baharı sen diye sevdim.