18
Yorum
42
Beğeni
0,0
Puan
1314
Okunma

garipleşen zaman
akreple kol kola yelkovan
zehir saçan dil
odu kopan müntehir
bir denizin oltasında
unutur kendini
mezgit ve levrek
kadın ve erkek unutur kendini
bazen hoş
bazen de nahoştur
hayatın spot ışıkları
ve gölgeler
uçurumlardan alır rengini
kahrolmuş sensizlik
milos etmiş sessizlik gibi
gecenin bir vaktin de
bir şeyleri düşler insan
çok sevdiği ölenin ardından
ve kimliğini arar
karanlığın kuytularında
kimi yoklayarak
kimi koklayarak
çünkü aynı anda
tek beden olur
ikiz ruhlar