DİYEMEDİM

ÖMRÜMÜ GÖNLÜNE VERDİM HEDİYE
BENİM KALBİM SANA AL DİYEMEDİM
AÇILIR KOLLARIM SANKİ SANKİ ŞEMSİYE
DAĞITIR BULUTU YEL DİYEMEDİM
SEN GİDERKEN KALBİME ÖL DİYEMEDİM

DÜZELMEZ BU KALBİM SANKİ ZÜL GİBİ,
SÖNMÜŞ ATEŞ KOVASINDA KARA KÜL GİBİ.
ÇİÇEK AÇMAZ MEYVE VERMEZ DAL GİBİ
İŞTE BAĞ İŞTE BAHÇE GÜL DİYEMEDİM
SEN GİDERKEN KALBİME ÖL DİYEMEDİM

SEN GİDİNCE DİLİM DONDU ÇIKMADI SESİM
ARKANDAN BAKARKEN KAHROLDU İÇİM
BİR ARA SANDIM Kİ DURDU NEFESİM
GİTME GİTME BENİ DE AL DİYEMEDİM
SEN GİDERKEN KALBİME ÖL DİYEMEDİM

İMTİHANMIŞ MEĞER, KUL SINANIRMIŞ
SENSİZ HASRETLE KARILMIŞ HER GÜNÜM
GÜL BÜLBÜLE YANGINIM LA, GAM VERİR
GÜNEŞ AÇMAZ BAĞRIMDAKİ KOR BENİM
AZAP BENİM CENNET SENİN,AŞK SENİN
SENSİZLİK DE KALBİME ÖL DİYEMEDİM

KAPININ ARDI ÖNÜ GURBETTİR DERDİM
DERDİMİZLE OTURUR HEMDÉM EDERİM
BİTSİN BU ÖZLEM,BİTSİN BU KEDER
BU KÜÇÜK YÜREĞİM ,SENİ ÇOK ÖZLER....
ZAMAN KATMER KATMER BAK ÖMRÜM BİTER
SEN YOKKEN KENDİME ÖL DİYEMEDİM