8
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1267
Okunma
Valarus sevgilim
Senin o müthiş taşakların beni sulandırıyor
Ve ay karanlıkta götünü açtığında
O umulmaz tuz ve içtenlik
Nefes ve yanılgı
O malia suyu değdiğinde kasıklarıma
Yalnızlık mağaralarda
Sağanak ve okşayış, çürük el
Taşlaşmış gövdene dokunuyorum
Bir yeryüzü ayeti gibi
Afyonlaşmış gölgelerimizin ölü yapraklarına bakıyorum.
Sevgilim valarus neden bıktığını söylüyorsun
Çok kalbim kırıldı
Ve malia suyum geri çekildi aniden
İdrar töreninde felç olmuş o anlara doğru.
5.0
100% (10)