Otçular haftasında rastladım üç güzele,
Birisi der gibiydi o bakışı tazele.

Tekrar dönüp bakanda kaçırdı gözlerini,
Bir pembelik kapladı kar beyaz yüzlerini.

Kalkmışlardı horona baktı göz kırptım ona,
Güya bakmıyor bana yüzünü döndü yana.

Tatlı bakışlarını hem bakıp hem gizliyor,
Saklanıp bakıyorum arar gibi gözlüyor.

Yalnız geldi haftaya kolay pişirdik işi,
Sonra her kavuşmanın özleme döndü peşi.

Ağzından ağzım ile alırdım çam sakızı,
Derdim ki senin adın en güzel yayla kızı.

Benimle buluşurken köyden görenler varmış,
Haberim yok köyünü dedikodular sarmış.

Babası çoktan ölmüş o yetim büyümüştü,
Zavallı sevdiğimin adı dile düşmüştü.

Amcaları kocaya bir yakına vermişler,
Evdekiler laf atıp ikide bir yermişler,

Bir gün dayanamamış o da lafla yarışmış,
O kavganın ardından kayıplara karışmış.

Köylerimiz uzaktı haber alamıyordum,
Sonra yaylada görüp arkadaşına sordum.

Daha ne soruyorsun yedin kızın başını,
Deyip de anlatınca koyverdim gözyaşını.

Düşündükçe halini öyle bir doluyorum,
Neden araştırmadım deyip kahroluyorum.

O şimdi yüreğimde dayanılmaz bir acı,
Ancak beni temizler urganlı darağacı.