Yaşamın bir anlamı olmalı,
ama niçin ?
sordum, düşündüm nedenleri,
sorguladım yaşamı
niçin, nedenleri aradım kendi çapımda..
Boş bir dünyamı yaşamak
yoksa
sorguladığım yaşam mı..
Ama niçin ?
Ürktüm ! Nedenleri düşündüğümde.
Yaşamın bir anlamı olmalı
korkusuzca, belki küstahca..
Sorguladım dünyayı
yaşamın acımasızlığı içinde
kendi çapımda...
İsyan ettim eşitsizliği düşününce
acımasızca...
Ama niçin ?
yaşamın bir anlamı olmalı.
Bencilce soguladım yaşamı
kendi vicdanımda ;
sonra irkildim, kendime geldim
yaşamın acımasız, bencil,
vicdansız, küstah ve sonsuzluğunu
düşünerek....
Evrenin sonsuz
derinliklerinde aradım sonsuzluğu,
bulmak zor geldi
bilmediğim derinliklerde nedenleri...
Sonra aradım yalnızlığı içimin derinliklerinde,
yaşamın acımasızlığı içinde
boşlukta hissttim kendimi..
Acımasız karanlığın
bencil derinliklerinde
sorguladım dünyayı
ve
gördüm ki
bilmediğim evrenin karanlık derinliklerinde
sonsuzluk içinde
kaybolmuşum...
Acımasızca.

ŞİİR DOSTU
21.11.1997 - 00.01
VİLDAN GÜLDAĞLI