KÖROĞLU’YLA DERTLEŞME
Bolu dağın ezber gezen Köroğlu
Mağdur tutup zalim ezen Köroğlu
Kılıç kalkan ordu bozan Köroğlu
Namın bin yaşasın, bin şanlar ile

Baban Yusuf al tay, sundu da yine
Yaranmadı zalim Bolu beyine
Gözüne mil yerken, pusmak neyine;
Bedele ant içtin, al kanlar ile

Devrin namerde dar, merde hoş imiş
Yiğit bir yürekle, bir de döş imiş
Asil bir isyana, ferman boş imiş;
Ölüme dans ettin, yazanlar ile

Yaslanıp dağların, mor gövdesine
Kılıç şakırdattın, ferman sesine
Şahin olup b/indin, zulm ensesine;
Bire binler aldın, kızanlar ile

Ne saray, ne paşa, ne bey ne emir
Baş eğdiğin yalnız,hak bir Tanrı bir
Ne zaman ki icat, delikli demir;
Mertliğin zay oldu, bozanlar ile

Çağlar ötesinden ses versem sana
Uymakta zorum var, kalleş zamana
Şehitler bir yana, salgın bir yana;
Sınavım yılanlar, çıyanlar ile

Öyle süne süne, ölüm mü kaldı?
Çetele tutmadık zulüm mü kaldı?
Ne Mecnun ne Leyla, çölüm mü kaldı?
Bir Tanrım bir canım, kıyanlar ile

Kimimiz ölüyor, kimi uykuda
Zalimin sesi gür, hakkın kuytuda
Cümlenin beyni bir renkli kutuda;
Bu hale ağlarım, ayanlar ile
Kadir KOCA-17.05..2020