bir gün daha doğar anasından
kaçak aşkların piç çocuğu gibi
kızılı yara yara turuncu şalı sere sere
dünyanın tepesine sarı bir ampul takar gibi
uyanır dün’ya
bir kırlangıç tutar da aşkı fısıldar
yalnızlığım uyanır berrak su gibi
bardak bardak içerim
susuzluğumu kesmez
utanmadan elini uzatır
sanki yalnızlık yollarını beraber
arşınlayalım der gibi
tutmam elini
yeter derim
yeter
mutluluk gelsin tasını tarağını toplayıp
neşe gelsin ardı sıra
kahkahalarını hoplata hoplata
hiç bilmediğim yolları adımlayayım
hiç bilmediğim diyarlara tanış olayım
mutluluktan bir buse alayım
neşeden bir kahkaha
suya doydum
ekmeğe geçelim böle böle
katığa geçelim kata kata
kırlangıç kırlangıç
rüzgar ekip kahkaha biçelim
gözlerinin karasından zeytine
akça sözünden peynire
sesinin notasında bal çalan türküye
çaya dem katalım
demlene demlene
kırlangıç kanatlarımız şallardan ala
sevdadan bala çırpsın
aşk yazsın maviden semaya
Sibel Karagöz