"Kûn fe yekûn emrine
ağır gelen de nedir Süleyman!"


/

Şerrin musallat vaktindeyiz
uyandı insanlar
dile geldi zaman
içimizden geçiyor saydam ordular,
şehirler sessiz
ülkeler ıssız
çabalar çaresiz
ve bir daha soruldu;
yerin ve göğün arasındakilere
"Hükümdar" kim diye.


//

Hây’dır Hû Süleyman...

Kırılır elbet ok varmadan hedefe
bilirsin,
Cibril’in inişini ulaşır,
kan düşmeden yere...




///

İbrahim’in baltasını hissettik
boynumuzda
yoksa biz miyiz zamanın
kör, sağır ve dilsiz putları.
sessiz kaldığımız doğrudur
küffar’a
ama bir an bile,
nemrud’a dost olmadık Süleyman.



////


nerde İslam münevverleri
âl-î İmran okunuyor çağın
kulaklarına,
dilediğinden aldı mülkü
Allah û Ekber
yuttu hafızasını bir daha Hafîz
kalabalıklar artık kayıptır Süleyman.



/////



imanımızı çalan
ve her defasında kendini acındırıp
tekrar tekrar uğrayıp,
bizi aldatan şeytandı.
Süleyman
ah şu halimiz iflah olmayacak kadar
yaman.










/////.......










H.Sabruk