Kuşluk vakti uyandın gene
Şimdi bir kahve pişir kendine
Bakır cezvede
Şöyle bol köpüklü, tadında olsun
Tadını içine çeke çeke
Höpürdete, höpürdete, sindire, sindire çek içine...

Öyle ya
Arkadaşın „telaş” kalkacak birazdan
Senin halinden anlamayan
Bu gün neler yapacağını
Çamaşır mı, ütü mü
Aşım; bulgur mu, pilav mı diye

Yudumlarken
Şöyle bir „oh” çek içinden
Dışından da olabilir
Oh!!!
Nefes alıp verirken de
Kokusu gelsin burnunun direğine...

Düşünme
Bugün ne pişirsem diye
Temizlik mi, alış veriş mi
Yoksa işe gidip geleceğim diye

Bırak
hatta aklının ucundan bile geçirme
Saatin kaç olduğunu diye
Tik tak sesi gelse bile
Kulak verme o „zaman” denilen şeye....

Sen kuşlara, böceklere
Çekirge, güvercinlere
Kulak ver
İçini çeke çeke
Köpüklü kahveni yudumla kendince
Vazgeçilmezce...

Hmmmm
Ne de güzel güneşin doğuşu
Ne de güzel ışıl ışıl parıltısı
Pek hoş geliyor kuşluk vaktinde
Telvesini tadarken bile

Oh!!!
De yine kendine
Kalk şimdi git işine
Telaşa’a da benden selam söyle....

Hadi var git yoluna
Kırk yıl hatırım kalmasın masada
Ve sen yine gel akşama...