Olur

En iyisi olma gibi çabam asla olmadı
Bu dünyanın ilk insanı olma gibi duyguları bırakalı uzun düşüncelerden geçtim

Tutsak zaferlerin ucundaki göğün uzak bir köşesinde seyirciydim hep
Biçilen hayatların şansını tanıyalı hep ki kendinden emin ve yalnız
Gitmeyi bilmediği bi yere doğru endişelerimle ürkek ve ukala
Sorularım sürekliliğinde yokuş aşağıya kayan çakıl taşı misali sona
Neden!’lerim var hala

Kim mecbur bırakır beni buna
Hatalarımı irdelemekten utanalı
Sıralamalarda kendime bir yer arayalı
Iraklaşmakla bendimden
Küskün mağlubiyetlerimin karmaşıklığında
Yetemiyorum hiç
Ne bana
Ne bendekilere...

Dışlanıyorum belkide kurallarından
Olurunda taşlanıyorum
Çoktan ezilmiş olmam gerek bu tehlikede
Bunca dip gören hüzün
Bunca deniz seven
Dört duvara tıkalı
Çekilir yakasından sürekli
Ayrışmakla meşkul
Bir azınlık misafiri
Mükemmeli öven
Aksaklığa sürgün
Çekingen

Bir sürü çocuk arasında devi oynamak?
Bir okul yolu yanında kesili çınar kökleri...
Göçmesi gerekir bir vakitte erteli birkaç elveda
Seyir tepelerde yaşayanlar kadar güzeli gönlün
Hür diyen göz ayasında okunan nakarat,
Ya su olur dökülür kaybeder
Ya zaferi kazanır beni, kendini herşeyi yakarak

Bağlantı kurmam gerek
Ucu kopuk milyonlarca kol gibi artık
Erişimime izin ver
Söylesin aranızdaki en bilgin bilge kişi
Tanıyan bir okyanus içi kadar suyla dolu
Bir huy kadar gururlu ve kararlı
Sırattan geçmeye ısrarlı kişilik oluru?

Zamandaki bir küçük matematiğin
Fizikteki esneksizliğimin
Kimyamdaki ters düzlüğün
Edebimdeki noksanlıkları
Şiirimdeki sancıları
Faydamdaki mecburiyeti
Gönlümdeki insafiyeti
Mağrifetini hamurumun
Rüyalarımın bedelini
Hayallerimin erdemini
Düşüncelerimin kifayetini
Sözcüklerin düzenini
Düzenimin şifrelerini
Zaferlerim ve çöküntülüklerin
Bir ip cambazına benzerliklerim
Çocuk kadarsızlığım
Kararsızlığım netliğim
Varlığım ve hiçliğim
Nedenini?