Sen gideli ömrüme baharlar kin güdüyor
Ne bir yaprak ne çiçek dört mevsimim kar işte
Yaşattığın günlere gözüm diyet ödüyor
Işıltının yerine şimdi yaşlar var işte

Umutlar parça-bölük hasret küme küme yar
Vaatlerin banaysa söyle kastın kime yar?
Sakın bir gün çıkıp da çok özledim deme yar
Bu çuval bu mızrağa metrelerce dar işte

Bilseydim ki bu veda ömür boyu sürecek
Ben de çare arardım sızımı dindirecek
Şimdi bu muammaya kim ne cevap verecek?
Müsterih ol deyip de sormayışın kor işte

Kıt-kanaat sevdayla cihana yetmek kolay
Zerre kadar ümitle cana hükmetmek kolay
Bir simitle üç öğün idare etmek kolay
Hasret denen oruca iftar etmek zor işte

Hayat bu deselerdi yaşamaktan sinerdim
Ömür yolculuğundan ilk durakta inerdim
Yaradanı senden çok sevmeseydim, denerdim
İntihar günah amma yaşamak da ar işte

Ali ERDİNÇ