Allah tan korkmaz mısın, nedir bu pervâsızlık?
Bütün dînler men etmiş, kerih şeydir hırsızlık!

Aşırmak, tırtıklamak, çapsızlığa çâre mi?
Şeytân mı çiğnettirdi, hem dînim hem töre mi?

Esmâ-ül Hüsna’da da, olur muymuş hırsızlık?
Bu nasıl bir soysuzluk, bu ne biçim ârsızlık?

Ne için bu rûhsuzluk, "desinler mi" ödülü?
Bu insanlık olamaz, hâza şeytân’ın dili!

Haydi geçtik fâniyi, Bârgâhı neyleyelim?
Ol, El-Hakem sorunca, O’na ne söyleyelim?

Nefis yapma bu işte, temelli batma amân,
Hâtadan dön fâzilet, aflık yolda ol müdâm!

Sana tavsiyem o ki, seviyende dâim kal
Al/çalmışsın hergele, alçaklığınla al/çal!

Or Hanedanlığın da, yaşayanlar tam Türk mü?
Bilenler cevâplasın; Kaftan mı giyer, Kürk mü?

Âriflik hâd iledir, erkân-ı hud iledir,
Her tene libâs olmaz, semeresi çiledir!

Bu nasıl bir hamâkât, kifâyetsiz beyinsiz,
Allah’ın isimleri, çalınır mı hiç densiz!

Hırsızlığa gerek yok, seni meşhur edeyim,
Çekileyim meydân dan, sen yürü ben gideyim!

Be hey hadsiz, hudutsuz, maneviyat şeytânı,
Hiç mi aklına gelmez, nasıl verirsin canı?

Şiir çalmak, söz çalmak, belki affolur ama,
Bu nasıl bir alçaklık, be izânsız dallama?

Kelîmelere takla, attırırken vicdânın,
Nasıl sustu hazmetti.. ya donmadı mı kanın?

Şimdi var nedâmetin, görünsün didârında,
Yere düşmemiş olsun, namusun da, ârında!

Şu mübârek günleri, gânimet bil, fırsat bil,
Hakk’tan affını dile, sana da bahşetsin Dil!