1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
835
Okunma
Kayıplar sarmış etrafımı.
Kalbimin kenarları kalp kırıklıkları.
Canımdan bildiğim, cansızmış.
Anlamadı halimi, halsizliğimi.
Çıktı göğsümün en içinden.
Kalbimin bilmem kaç metre derinliğinden.
Susmayı nimet bildim ondan sonra.
Ondan sonra harap oldu gönlümün duvarları.
Kırık, kırgın,
Bir o kadarda cansız kaldım.
Bir süre onsuz kaldım.
Gittikçe duygusuzlaştım.
Harap olan o duvarlara, muhtaç kaldım..
ŞEVVAL ÇETİNKAYA
5.0
100% (6)
Cevap Yaz